Այս շաբաթ մենք կատարեցինք մեր հերթական ճամփորդությունը: Այս անգամ դեպի Մեսրոպ Մաշտոցի անվան Մատենադարան:
Ես այնտեղ առաջին անգամ էի լինում: Ես ուղղակի հիացա այդ գեղեցիկ կառույցով : Մատենադարանի առջևում, հենց կենտրոնական մասում, մենք տեսանք Մեսրոպ Մաշտոցի և իր աշակերտ Կորյունի հուշարձանները, իսկ դրանց հետևում տեղադրված էին մի շարք հայ մեծերի հուշարձաններ, որոնցից մեկն էլ հայ մեծ պատմիչ Մովսես Խորենացու հուշարձանն էր:
Մեսրոպ Մաշտոցի արձանի հետևի պատին քանդակված էր հայկական այբբուբենը և հայերեն առաջին թարգմված նախադուսությունը ՝ <<Ճանաչել զիմաստութիւն եւ զխրատ, իմանալ զբանս հանճարոյ>>:
Ներս մտնելիս մենք տեասնք ուլի կաշվից պատրաստված մագաղաթը: Տեսանք ծովից- ծով Հայաստանի քարտեզը, շատ ձեռագիր մատյաններ :
Բայց ինձ ամենաշատը զարմացրեցին հայկական ամենամեծ ձեռագիր մատյանը ,,Մշո ճառընտիրը,, և ամենափոքր գիրքը ,,Տոնացույցը,,:
Մենք ամենավերջում տեսանք որդան կարմիր ներկը և շատ յուղեր, բալասաններ և քարեր:
Մատենադարանից դուրս գալուց հետո գնացինք Երևանի՝ մեր ամենասիրելի վայրերից մեկը՝ պոնչիկանոց: Համտեսեցինք համեղ փքաբլիթներ և վերադարձանք դպրոց:
Բարի գալուստ Ռուբեն Մաթևոսյանի բլոգ 